اینقدر تو برنامه های مختلف ادای عادل فردوسی پور رو درآوردن که بعضی وقتا آدم عادل فردوسی پور 
تو برنامه نود اورجینال رو هم که می بینه با برنامه طنز اشتباه می گیره!

یادش بخیر! بچه که بودیم هر وقت کار بدی می کردیم پدر مادر برای تنبیه کردن ما اجازه نمی دادن چند روز تلویزیون ببینیم! اما حالا هر کی می خواد بچش رو تنبیه کنه به زور می شونش جلوی تلویزیون!

من یه آشنایی دارم اسم فامیلش آزادیه! یه دختر و پسر داره اسم دخترش آزاده و اسم پسرش هم آزاد! اسم زنش هم رهاست! فقط اسم خودش با خانوادش تناسب نداره. میگه می خوام اسم خودم رو بذارم ول که با باقیه خانوادم ست بشم! می گم چون پدر خانواده ای اسم ول خیلی مناسب نیست بهتره اسمت رو بذاری ولنگار که هم به نقشت بخوره هم به خانوادت!

اگه دقت کرده باشین ما آدما هر روز کارای عجیب زیادی می کنیم مثلا می خوایم چایی بخوریم اگه سرد باشه داغش می کنیم بعد دوباره می زاریم سرد شه اونوقت می خوریمش! یا مثلا توی تابستون وقتی هوا گرمه کولر گازی رو روشن می کنیم که تو خونه از یخچال سردتر بشه بعدش پتو میندازیم روی خودمون و می خوابیم! حالا اگه زمستون باشه و هوای بیرون سرد باشه بخاری رو تا ته زیاد می کنیم که هوای خونه از تابستون گرمتر می شه بعدش لباسامون رو در می آریم می خوابیم! حالا این مسائل چه ربطی به ازدواج داشت؟ آدم تا وقتی ازدواج نکرده مرتب نذر و نیاز می کنه که زودتر ازدواج کنه! همین که ازدواج کرد هر شب خواب دوران تجردش رو می بینه! 

چند وقتیه برام سوال مطرح شده که مگه مملکت ما چقدر جمعیت داره؟ آخه هر جا می ری شلوغه! می خوای بری زیارت می بینی کرور کرور جمعیت اومدن حرم برای زیارت؟ می خوای بری تفریح اطراف شهر فوج فوج ماشینه که داره می ره برای تفریح! می ری بازار می بینی از زور جمعیت جا برای راه رفتن نیست! می ری نمایشگاه شلوغه؟ صف نون شلوغ! بانک شلوغ! شهر شلوغ! خیابون شلوغ! محله شلوغ! گلاب بروتون می ری دستشویی عمومی می بینی به شدت شلوغه! آخه بابا هر چیزی هم حدی داره دیگه به خدا!